شعر مرا برای تو برگزیده است

در هشیاری به سراغت نمی آیم

چون هر بار از سوزش انگشتانم در می یابم

که نام تورا می نوشته ام

      نشستم گریه کردم ...

واسه دل خودم ...

واسه دل تو ...

واسه غصه ی پاییز ...

واسه تنهایی میخک توی دفتر شعرم ...

واسه سربلندی کاج تو زمستون ...

واسه پروانه که سوخت ...

واسه شمعی که اب شد تا از قطره هاش یاد بگیرند

که سوختن یک طرفه هم میتونه باش