نبودنت بهترین بهانه است برای اشک ریختن

ولی کاش بودی تا اشکهایم از شوق دیدارت سرازیر می شد

کاش بودی و دستهای مهربانت مرهم همه دلتنگیها و نبودنهایت می شد

کاش بودی تا سر به روی شانه های مهربانت می گذاشتم

و دردهایم را به گوش تو میرساندم

میدانم که نمیدانی بعد از تو دیگر قلبی برای عاشق شدن ندارم

کاش میدانستی که چقدر دوستت دارم و بیش از عشق بر تو عاشقم

میدانم که نمیدانی بدون تو دیگر بهانه ای نیست

برای ادامه ی زندگی جزانتظار ...

نوشته شده در پنج شنبه 90/4/23ساعت 12:0 عصر توسط سحر نظرات ( ) | |